Αργιθέα. Των σφυρηλατημένων, με τη μοναδικότητα εκείνων των βουνών, ανθρώπων. Στεκόμενη στο δυτικό κομμάτι των Αγράφων, οριοθετημένη με το μόνο τρόπο που μπορεί να γίνει αποδεκτός σε τούτα τα μέρη, με βουνά και ποτάμια. Νοτιοδυτικά από τον Αχελώο και την κορυφή όπου ο τσέλιγκας Ντεληδήμος είχε το μαντρί του, νοτιοανατολικά από το Βουτσικάκι, βόρεια και βορειοδυτικά από την Καραβούλα και τον Τύμπανο. Και στη μέση η Καράβα, η ψηλότερη κορυφή των Αγράφων, τραγουδισμένη από τον Στέργιο Βλαχογιάννη, περήφανη πλάι στην Οξυά την ζωγραφισμένη.

Εκεί στην βορινή πλευρά, το ξεκοίλιασμα του βουνού έχει ξεκινήσει εδώ και μήνες. Σε εκείνη τη θέση που το όνομά της –»Αέρας-Αφεντικό»– αποτυπώνει την κοινωνική ιστορία του τόπου, την παντοδυναμία και την αρχοντιά του δυνατού ανέμου και μόνο, με τη μνήμη των 43 χαμένων Αργιθεατών από τις σβάρνες του βουνού να φωλιάζει στις προφορικές διηγήσεις των ντόπιων, χρειάζεται θράσος για να σχεδιάσεις την κατασκευή αιολικού εργοστασίου και υποσταθμού ρεύματος. Όταν το θράσος της ΔΕΗ Ανανεώσιμες συναντάει τη φιλαργυρία του τοπικού αγροτικού συνεταιρισμού της Δρακότρυπας, τότε το αποτέλεσμα είναι μία βιομηχανική εγκατάσταση με ένα τσιμεντένιο κτίριο 800 τ.μ. και 8 ανεμογεννήτριες.

Το ραντεβού την επόμενη Κυριακή, 18 Ιουλίου, είναι εκεί, στα 1.800 μέτρα, στον τόπο της καταστροφής. Εκεί όπου, ήδη μέσα σε ένα μήνα από την προηγούμενη διαδήλωση, τα μπετά έχουν υψωθεί και τα τρυπάνια σκίζουν το βουνό για τις βάσεις των ανεμογεννητριών. Μπορεί οι πολισμάνοι στις αρχές του Ιούνη να εμπόδισαν με χημικά τη διαδήλωση να φτάσει στο σημείο των έργων, σίγουρα όχι επειδή ντρέπονταν γι΄αυτά και δεν ήθελαν να τα δούμε, ωστόσο και αυτή τη φορά ο στόχος θα είναι ένας.

Κουβαλώντας την αποφασιστικότητα μας για την υπεράσπιση των βουνών, τα κατάλληλα μέσα αυτοπροστασίας από τον ήλιο και τις κάμερες της αστυνομίας, υπνόσακο και σκηνή για διανυκτέρευση στα πάντα φιλόξενα διάσελα της περιοχής και με κρυφές ματιές στο μετεωρολογικό δελτίο, δίνουμε ραντεβού στα βουνά της Αργιθέας. Για να μην δούμε το επόμενο αιολικό εργοστάσιο να φυτεύεται απέναντι στο αλπικό τοπίο της Καράβας. Για να μην δούμε τα ποτάμια της Οξυάς, λίγο παρακάτω, να στερεύουν και να μετατρέπονται σε κλειστούς αγωγούς ενός υδροηλεκτρικού εργοστασίου, όπως συμβαίνει αυτές τις ημέρες με τον Άσπρο στο Καροπλέσι.